Wat een gedoe voor 2 appels ...

Hallo allemaal,

Even een kort verslagje van onze weg tot in Miami:

Om 8.30u zijn we gepakt en gezakt vertrokken naar de luchthaven van Keulen. Na een  goed uurtje rijden, zonder file, kwamen we aan bij Airparks.

Op deze plaats (op kleine 10 minuten van de luchthaven) zal onze auto al die tijd blijven staan. Dus zo gezegd zo gedaan ... Parkeerwachter gebeld, auto verplaatst, naar de luchthaven gebracht, ... Alles vlotjes! Hopelijk staat hij er binnen 3 weken nog !

Inchecken voor de vlucht ging goed, halfuurtje moeten aanschuiven. Blijkbaar vliegen we niet met Lufthansa (zoals thans op de papieren staat) maar wel met Eurowings. Whatever, als we er maar geraken ... .

Handbagage gecontroleerd, erwin eruit gepikt voor drugscontrole ... No worries . We konden verder!

Iets gegeten, halfuurtje nog gewacht, op tijd kunnen boarden, goede zitplaatsen. Vlucht zou maar 10 uur duren ipv 11 ... Ideaal!

We kregen (als 1 vd weinigen) eten op het vliegtuig ... Oorzaak geen idee ... Maar aangezien we bij de gelukkige waren hebben we daar maar niet over geklaagd .

Allebei zeer goed geslapen op de vlucht waardoor we al snel aangekomen waren in Miami ... Waar de miserie begon :/.

Bij de kiosk om in te schrijven werd Erwin zijn visum niet direct goedgekeurd waardoor we dus moesten aanschuiven in een "kleine" wachtrij ... Uiteindelijk na 45min aan de beurt ... .

Onder het moto "eerlijkheid duurt het langst" en uit schrik dat ze ons anders seffes bij de controle van de handbagage aan de kant zette ... Zei ik tegen de douane dat we wel nog 2 appels in onze tas hadden zitten .... Dat doe ik dus noooooit meer ... Deze zin heeft ons 1 uur tijd gekost want Erwin zijn visum werd daardoor niet goedgekeurd (want we hadden zogezegd niks aan te geven), we werden meegeroepen als de grootste criminelen naar een aparte wachtkamer.

Daar hebben we nog een halfuur staan schilderen, terug mee naar de volgende balie, dan opnieuw onze koffers moeten "laten halen" want we mochten niet zoals de gewone toeristen aanschuiven.

Na nog 2 douanestops en een aparte controle van onze bagage mochten we EINDELIJK binnen in Miami! De Welcome in Miami was dus niet zo een hartelijk welkom!

Nog "eventjes" de huurauto halen bij Alamo in de luchthaven ... Ons geduld werd nogmaals op de proef gesteld maar uiteindelijk ook hier een mooie JEEP kunnen krijgen (alhoewel ze ons eerst weer een kleinere auto wilden aansmeren ... We dachten het niet ! Betaald is betaald !

We rijden de luchthaven buiten ... En wat zien we ... Stortregen! De wegen konden het niet trekken, enorm druk verkeer, de gps die de coördinaten niet vond, de iphone gebruikt die ons dan maar de weg heeft uitgelegd (en dit ons €60 heeft gekost).

Maar kijk ... Wehebben ons motel gevonden. Al lijkt het meer op een rendezvous hotel met overal (lees OVERAL) spiegels .

Daarna nog naar de winkel geweest voor ontbijt te halen voor morgen. Zoals we even vergeten waren ... Groenten en fruit in een kleine supermarkt is hier not done. Dus met een doos cornflakes naar de kamer! Onze maag grommelt nu al ... Maar we gaan toch slapen want de pizzaria had er geen zin meer in ... .

Om 23u gaan slapen (eigenlijk 4u dus). De eerste 3 uurtjes allebei zeer goed geslapen ... En nu ... Jetlag . We zijn al wakker van half 4 nu maar proberen toch nog voldoende te rusten.

Straks de koffers herorganiseren, hopen dat het niet meer regent en op naar de volgende stop!

Niet echt een schitterend begin dus ... Maar alles is uiteindelijk in orde ... Nu het weer nog en dan zijn we vertrokken!

Dikke kus van ons